تنگناها و چالش‌های اشتغال دانش‌‌آموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران اجرایی

هدف کلی این پژوهش بررسی چالش­های پیش‌روی دانش­آموختگان کشاورزی و اشتغال آنان و پیش‌بینی روند مشکل‌‌آفرینی آن در آینده است. روش تحقیق از لحاظ گردآوری اطلاعات به صورت پیمایشی و از نظر ماهیت از نوع کمی است. جامعة آماری تحقیق را مدیران و اعضای هیأت علمی موسسه­ها و مراکز تحقیقاتی و آموزشی وابسته به وزرات جهاد کشاورزی واقع در استان تهران(327 تن) تشکیل دادند. حجم نمونه آماری بر پایه فرمول کوکران 135 تن برآورد شد که برای بالا بردن ضریب بازگشت­پذیری پرسشنامه، 147 تن به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری گزینش شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته­ای بود که روایی و پایایی آن به ترتیب با نظر اعضای هیات علمی دانشکده­های کشاورزی، دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت مدرس و استفاده از یک بررسی راهنما و محاسبه تتای ترتیبی معادل 85/. بررسی و تایید شد. نتیجه تحقیق نشان داد که از نظر مدیران اجرایی تنگناها و چالش­های دانش­آموختگان کشاورزی که می­تواند در نهایت در دامن زدن به بیکاری آنان نقش بسزایی داشته باشد، به چهار عامل گرایش منفی به انجام کار خصوصی، نبود گزینش عقلایی، بار منفی جامعه در تعیین موقعیت‌های اجتماعی و تنگناهای جذب دانش­آموختگان دسته­بندی می­شوند که در مجموع این چهار عامل 69 درصد از واریانس عامل­ها و چالش­های موجود را تبیین می‌کند. یافته‌ها گویای آن است که پاره‌ای از این چالش­ها با عنایت به سیاست‌های جدید بخش آموزش و کشاورزی روندی کاهنده داشته و بهبودی آنها مورد انتظار پاسخگویان می­باشد؛ مانند مدرک­گرایی دانش­آموختگان، روحیة پشت‌میز نشینی در میان آنان، نداشتن شناخت کافی از رشته های کشاورزی پیش از ورود به دانشگاه و نبود روحیة خود اشتغالی نزد دانش­آموختگان. همچنین مشخص شد که بحران‌های نظام آموزش کشاورزی در آینده عبارتند از: جذب پایین دانش‌آموختگان کشاورزی در سازمان‌های دولتی، مهاجرت دانش­آموختگان روستایی به مناطق شهری، اشتغال دانش­آموختگان در مشاغل غیر­مرتبط و نداشتن گرایش دانش­آموختگان به انجام کارهای کشاورزی